Een vis is helemaal vanuit Canada naar België gevlogen.
De vis is een vis maar hij is ook een vliegtuig.
Omdat de vis ook een vliegtuig is, was hij in staat om helemaal van Canada naar België te vliegen.
Fish Plane, Heart Clock is een speelfilm van Arvo Leo die het werk van Pudlo Pudlat (1916-1992), de Inuitjager die kun- stenaar werd, celebreert en er een interactie mee aangaat. Pudlo leidde jarenlang een traditioneel semi-nomadisch leven op Baffineiland, in het Canadese Noordpoolgebied. Uiteindelijk, al in de veertig, verhuisde hij na een jachtblessure naar de Kinngait-nederzetting (Cape Dorset), waar hij tekeningen be- gon te maken met materialen die geleverd werden door de nieuw opgerichte Kinngait Studios, het eerste Inuitprogramma voor grafische kunst. Pudlo zou in de daaropvolgende dertig jaar meer dan 4000 tekeningen en schilderijen produceren, met grafi- et, stiften, kleurpotloden en acryl. Vele ervan werden nooit eerder tentoongesteld.
Fish Plane, Heart Clock is bovenal een lyrische celebratie van Pudlo’s werk; maar het is ook een realistisch en magisch realistisch document over het hedendaagse leven in Kinngait. Wat ons getoond wordt is niet helemaal echt maar het is evenmin geheel fictief. Het is geen kunstenaarsdocumentaire, noch een etnografische film, noch een structural film. Het bestaat ergens tussen die genres in, waarbij het sommige stijlfiguren en methoden ervan ondermijnt en er collages mee maakt. Fish Plane, Heart Clock is een prachtig lijk waarvan de lichaamsdelen ontdekt werden door middel van onderzoek, veldwerk en improvisatie – en aan elkaar genaaid met montage.
Middenin het bloed van dit in elkaar geflanste wezen circuleren kleine cartoon-bloedcellen met zachte stemmen die niet direct, maar liever ‘in de nabijheid van’ willen spreken, die het etnografische bloeddoorlopen oog willen hallucineren, die dit lijk – in zijn poging te spreken-voor anderen en de realiteit van anderen te re-presenteren – overhalen en tot voorzichtigheid manen. Die, wanneer ze het werk van een andere kunstenaar aanspreken, toe-eigening en intentie in vraag stellen, die circuleren om het inheemse te koesteren, die de grenzen van het bewegende en het niet- bewegende beeld in vraag stellen, die waardering hebben voor de mens-dier relatie van een jager die zijn harpoen inlost voor een pen.
In Fish Plane, Heart Clock zijn veel beelden van Pudlo opgenomen. Maar aangezien ze deel uitmaken van een efemeer, op de tijd gebaseerd medium, is de tijd die we aan elk werk afzonderlijk kunnen wijden afhankelijk van de duur van de film. We zijn dan ook verheugd in La Loge samen met de film een reeks originele tekeningen en schilderijen te kunnen tonen en zo een andere mogelijkheid te bieden om Pudlo’s werken te ervaren, zowel qua duur als qua materialiteit.
Samengesteld door Anne-Claire Schmitz
Tentoonstellingsgids