Op 9 oktober 2021 organiseert La Loge een transdisciplinair programma met conferenties rond Fumais sterke praktijk die ze zelf omschreef als ‘Unwork’. De term ‘Unwork’ is opgebouwd uit het werkwoord ‘to work’ (werken) en het voorvoegsel ‘un’, en impliceert een uitweg uit de patriarchaal-kapitalistische logica van ‘werken’. Volgens Giovanna Zapperi suggereert de term zowel het idee van een omkering van de mechanismen van artistieke productie als het radicalisme dat door haar werk en haar persoon liep. Tijdens het intensieve programma zullen de genodigden (kunsthistorici en -critici, filosofen en curatoren) de problematiek en de actualiteit van het unwork analyseren. Daarmee wordt een voor België unieke gelegenheid gecreëerd om collectief de complexiteit en de constellaties die uit Fumais werk naar voren treden, opnieuw te overdenken.

Deelnemers

Emily Verla Bovino, Fabienne Brugère, Florence Cheval, Émilie Noteris, Giulia Palladini, Nataša Petrešin-Bachelez

Programma

14:00
Introductie

14:15
Fabienne Brugère : Chiara Fumai. A Feminist Voice

15:00
Natasa Petrešin-Bachelez : Undoing the patriarchy, but also the diva

15:45
Florence Cheval : You shook the sky

16:30
Giulia Palladini : Possession without property: the unwork of Chiara Fumai

17:15
Emilie Notéris : The Mediumship is the Message: Channeling an Army Of Feminist Ghosts

18:00
Emily Verla Bovino : Performance of Witchcraft in the Practice of Artist Chiara Fumai

Biografieën

Fabienne Brugère is hoogleraar filosofie aan de universiteit Parijs 8 Vincennes-Saint-Denis. Ze is voorzitter van de Paris Lumières University. Ze is lid van de redactieraad van het Tijdschrift Esprit. Zij is (in samenwerking met Guillaume le Blanc) verantwoordelijk voor de collectie "Diagnostics" uitgegeven door Editions du Bord de l'Eau en (in samenwerking met Claude Gautier) voor de collectie "Perspectives du care" uitgegeven door Editions de l'ENS Lyon . Ze heeft ook lesgegeven aan de universiteiten van Hamburg, München en Quebec. Ze houdt zich bezig met kunstfilosofie, morele en politieke filosofie. Ze heeft vele boeken gepubliceerd: Le sexe de la sollicitude, Seuil, 2008; Philosophie de l'art, PUF, 2010; L'éthique du care, PUF, 2011; Faut-il se révolter, Bayard, 2012; La politique de l’individu, Seuil, 2013, met Guillaume le Blanc, La fin de l’hospitalité, Flammarion, 2017 en in 2019 On ne naît pas femme, on le devient, Stock and Care Ethics. De introductie van zorg als politieke categorie, Peeters.

Florence Cheval oefent schrijven-met, cureren-met, onderzoeken-met. Ze studeren bij dichteres Ariana Reines in het kader van het Invisible College, een visionaire leerruimte voor dichters & artiesten. Samen met curator, onderzoeker en socioloog Greg Nijs zetten ze momenteel drama op, een opkomend curatorieel ruimtevaartuig dat zweeft tussen beeldende kunst en schrijven. Sinds 2019 ontwikkelen ze Intersections of Care met transdisciplinair kunstenares Loraine Furter, een collectief onderzoeksproject naar intersectionele feministische manieren van weergeven en cureren.

Émilie Notéris is een tekstwerker, geboren in 1978. In haar nieuwste boek, Alma Matériau, gepubliceerd in 2020 door Paraguay Press, richt ze haar analyse op kunstwerken gemaakt door vrouwen in de 20e en 21e eeuw, en de behoefte aan om hun eigen genealogie te vormen. De officiële kunstgeschiedenis is nog te druk met vaders en hun kroost om rekening te houden met de moeders. Biologisch of keuzevak, ze bieden andere tools en andere redenen om te creëren, binnen een veelheid van rhizomatische verhalen.

Giulia Palladini is een onderzoeker en kritisch theoreticus, die werkt tussen verschillende talen en kennisgebieden. In haar werk onderzoekt ze de politiek en erotiek van artistieke productie, evenals de sociale en culturele geschiedenis vanuit een marxistisch en feministisch perspectief. Ze is momenteel Senior Lecturer in Drama, Theater en Performance aan de Universiteit van Roehampton in Londen. Ze heeft eerder in Duitsland gewerkt als Alexander von Humboldt fellow, en doceerde in de MA Raumstrategien aan de Kunsthochschule Berlin-Weissensee. Ze doceerde aan verschillende internationale universiteiten en werkte als theoreticus mee aan een aantal kritische en artistieke projecten in Europa en Latijns-Amerika. Ze is de auteur van The Scene of Foreplay: Theater, Labor and Leisure in 1960s New York (2017) en co-editor (met Marco Pustianaz) van het volume Lexicon for an Affective Archive (2017). In 2021 leidde ze het internationale onderzoekscluster ‘Feminismos Antipatriarcales and Poetic Disobedience’, onderdeel van het tweejarige project ‘Queer Feminist Currents’.

Nataša Petrešin-Bachelez is manager culturele programma's bij de Cité internationale des arts. Ze is een onderling afhankelijk curator, redacteur en schrijver. Onder de tentoonstellingen die ze cureerde zijn Contour Biennale 9: Coltan as Cotton (2019, Mechelen); Defiant Muses: Delphine Seyrig and the Feminist Video Collectives in France (jaren 70-80) in LaM, Lille en Museum Reina Sofia, Madrid (2019-2020, met Giovanna Zapperi); Toon me je archief en ik vertel je wie er aan de macht is in Kiosk, Gent (2017, met Wim Waelput); Laten we eens praten over het weer in het Sursock Museum, Beirut and Times Museum, Guangzhou (2016 en 2018, met Nora Razian); Veerkracht. U3 - Triënnale voor Hedendaagse Kunst in Slovenië bij MSUM, Ljubljana (2013). Ze was mededirecteur van Les Laboratoires d'Aubervilliers (2010-2012, met Alice Chauchat en Grégory Castéra). Ze is hoofdredacteur van Versopolis Review, en was hoofdredacteur van het Manifesta Journal (2012-14) en van L’Internationale Online (2014-2017). Ze is curator van het project Not Fully Human, Not Human at All, georganiseerd door KADIST, Parijs (2017-2021). Ze organiseerde symposia in het INHA, Parijs; Jeu de Paume, Parijs; Tate Modern, Londen; en Museum voor Moderne Kunst, Ljubljana. Samen met Patricia Falguières en Elisabeth Lebovici is zij medeorganisator van het seminar Something You Should Know (2016 – lopend, EHESS, Parijs). Sinds 2019 werkt ze als tutor aan de Sint Lucas School of Arts, Antwerpen. Samen met Elena Sorokina is ze medeoprichter van het Initiatief voor praktijken en visies op radicale zorg.

Emily Verla Bovino (New York/Hong Kong) is onderzoeker, schrijver en kunstenaar. Ze studeerde aan de Accademia di Belle Arti di Roma en nam in 2009 deel aan de Fondazione Ratti's XV Corso Superiore di Arti Visive met Chiara Fumai. Als kunstenaar heeft ze werk gepresenteerd met Viafarini (Milaan), SOMA (Mexico City), Fieldwork: Marfa (Texas), Futura (Tsjechië), de Gulf Labour Coalition (New York), de & Nu onder meer Festival of New Writing (San Diego) en soundpocket (Hong Kong). In 2017 behaalde ze haar PhD in Art History, Theory and Criticism aan de University of California, San Diego als grantee van het University of California Institute for Research in the Arts en in 2021 was ze research fellow bij het M+ Museum of Visual Culture en Design Trust in Hong Kong. Haar werk over hedendaagse kunst en architectuur is verschenen in Mousse, Pin Up, Frieze, Spike Art Quarterly, Architectural Review, Journal of Chinese Contemporary Art en Museum Anthropology.

Locatie: La Loge
Taal: Engels
Info: antoinette@la-loge.be